چکیده: يکي از روش هاي انتخاب نواحي حفاظتي جديد، استفاده از روش هاي هوشمند رايانه اي يا هوش مصنوعي است. اين روش ها الگوريتم هاي رايانه اي مختلفي را شامل مي شوند که قوانين صريحي را براي شناسايي مجموعه اي از مناطق مناسب حفاظت به کار مي برند. اين الگوريتم ها تعداد زيادي از گزينه هاي موردنظر را بررسي و نتايج را بر حسب تعداد لکه ها يا مساحت مورد نياز حفاظتي مقايسه مي کنند. همچنين، سطحي از اهداف را که با توجه به محدوديت ها و هزينه هاي پيش بيني شده قابل دستيابي است مشخص مي کنند. در اين پژوهش کاربرد الگوريتم هاي حريص، نادر و مذاب سازي شبيه سازي شده در انتخاب مناطق حفاظتي استان مازندران مقايسه شده است. به اين منظور از نرم افزار Marxan استفاده شد. علاوه بر اين، تاثير مقياس مکاني و اهداف حفاظتي مختلف در نتايج نيز بررسي شده است. بررسي اين پارامترها در پژوهش حاضر نشان مي دهد که الگوريتم مذاب سازي شبيه سازي شده، نتايج قابل قبول تري را در تمام موارد به دست مي دهد و کاربرد آن به شناسايي مناسب ترين لکه هاي حفاظتي بسيار کمک مي کند. الگوريتم حريص سبب پراکندگي و تکه تکه شدگي لکه هاي حفاظتي منتخب و الگوريتم نادر سبب افزايش بيش از حد مساحت لکه ها مي شود. الگوريتم مذاب سازي شبيه سازي شده، از نظر محيط و مساحت جواب هاي قابل قبولي را نسبت به ساير الگوريتم ها ارائه مي کند. نتايج نشان مي دهند، پارامترهاي مختلفي از جمله اهداف حفاظتي تعيين شده، مقياس مطالعه، الگوريتم هاي مختلف و ميزان فشردگي لکه هاي حفاظتي منتخب در فرايند انتخاب مناطق تحت حفاظت دخيل اند. در نتيجه، تعيين مقادير مناسب اين پارامترها از اساسي ترين مرحله ها در انتخاب مناطق تحت حفاظت جديد معرفي مي شود.

کلید واژه ها: الگوريتم حريص، الگوريتم مذاب سازي شبيه سازي شده، الگوريتم نادر، مناطق تحت حفاظت، Marxan